Een andere vrouw

Jef ruikt naar een ander. Sinds twee dagen ruikt mijn zoon als hij thuiskomt naar een ander. Tien maanden oud en er zit al een andere vrouw aan zijn vel. Het duurt uren voor die geur verdwijnt. Ik zit maar aan hem te snuffelen als een onnozel vogeltje dat haar kleintjes niet meer herkent omdat een mens eraan gezeten heeft. Ze zouden de verzorgsters in de crèche moeten verbieden parfum te dragen. Ik vind het heerlijk dat ze zo lief zijn voor Jef, en hem ronddragen als daar tijd voor is, maar als hij thuiskomt moet ie naar zichzelf ruiken, hoogstens naar een zalfje of naar die doekjes waar ze babietjes de godganse dag mee afvegen.