Barça!

Ik pas helemaal in het archetype van de vrouw die niet van voetbal houdt. Ik kan de buitenspelregel uitleggen (raar maar waar) maar voor de rest wendt mijn brein zich verveeld af van alles wat met voetbal te maken heeft. Ik kan de verschillende competities nauwelijks uit elkaar houden. Als Arnau zappend (comme par hasard) op een voetbalmatch terechtkomt, begin ik me terstond te vervelen en te blazen. "Moeten we dat zien?."
Bij bijzonder strategische wedstrijden ga ik wel eens mee met de kliek van Arnau, in een poging tot integratie. Dan ben ik de enige die rustig op haar stoel blijft zitten terwijl zij synchroon omhoogspringen en elkaar onhelzen bij elke goal die Barça maakt. Ik zou het wel willen hoor. Die ontlading en die kameraderie. In tegenstelling tot sommige vervaarlijke kenaus die van hun voetbalhaat een gespreksonderwerp en een way of life gemaakt hebben, is die bij mij geen intifada maar eerder een uit de hand gelopen antipathie.
Afgelopen week heb ik, tot grote consternatie van mijn collega’s, niet naar de Champions League-match gekeken. Een absolute topper want het ging niet alleen om de Europabeker, maar het was ook nog eens een match tegen het gehate Madrid, de oerrivaal*. Ik zat mijn blog te schrijven. Kon trouwens rustig alle goals meevolgen dankzij het geknal in onze straat. Toen Ona ‘s anderendaags opstond, vroeg ik haar of ze haar Barça t-shirt niet wou aandoen in plaats van de kleren die ik al had klaargelegd. Op haar gezicht verscheen een brede glimlach. (Barça was één van de eerste woorden die ze zei. Hier word je van de wieg klaargestoomd voor het Barçafandom.) De helft van haar klasgenoten droegen het roodblauwe t-shirt. Toen we in de namiddag terugkwamen van de crèche, zwaaide ze naar alle kinderen die voorbijstapten in de winnerskleuren. Daarnaast andere glunderende ouders die net als ik hun kinderen vlaggen maken van hun eigen vreugde. Er zijn onderstromen die je niet begrijpt totdat je erdoor meegsleept wordt.

*(Ik moet toegeven dat ik de hele polemiek tussen Guardiola onze pientere "spaarpot" (letterlijke vertaling van guardiola) tegen Mefisto-Mourinho wel kan smaken, the Good and the Bad op zijn best!).