Je kan mij wel eens horen klagen over mijn snelle middagmalen. Het zijn eigenlijk geen maaltijden. Ik eet iets op weg van het werk naar de trein. Een chocoladereep, koekjes, een snelle hap om de maag te vullen bij gebrek aan gelegenheid om rustig neer te zitten en middag te eten. Als mensen mij dan vragen wat ik ‘s middags eet, dan vertel ik met opgetrokken schouders dat ik weinig keuze heb als ik om vier uur bij de kinderen wil zijn.
Dik gelogen.
Ik ben gewoon gek op Twix, Snickers, M&Ms, chocoprince, ... op alles wat kraakt tussen de tanden en waar chocolade in zit. Ik sla met plezier een maaltijd over om één van die massageproduceerde smeerlapperijen achter de kiezen te slaan.
Deze middag ben ik met de auto terug gekomen van het werk. Halverwege de autostrade gestopt bij een benzinestation. Mmmmmikado’s gekocht. Die kettingrokersgewijs in de mond gestopt, het hele pak zonder stoppen, vrolijk hoofdschuddend op het ritme van iCat fm (http://www.icatfm.cat/, het Studio Brussel van hier) dat zo luid stond dat ik bijna een kwartier 110 gereden heb in vierde zonder het door te hebben. Daar kikkert een mens van op.
Om maar te zeggen dat ook moeders van twee totaal onvolwassen gedrag vertonen. Uiteraard.
No hay comentarios:
Publicar un comentario