miércoles, 23 de noviembre de 2011

Mama heeft een hobby!

Een hobby is iets voor mensen die zich vervelen of niets over zichzelf te vertellen hebben, en waarmee ze andere mensen de oren van het hoofd zagen. Mensen die in hun vrije tijd niet weten wat doen. Die niemand hebben om rustig een koffietje mee te gaan drinken en daarom een excuus nodig hebben om mensen te ontmoeten (leesclub, Italiaans voor beginners). Een hobby is een excuus om urenlang alleen te zitten zonder dat iemand je lastig valt (vissen, modeltreinen). Hobbies zijn een beetje zielig. Ersatz voor een spannend leven dat iemand met een hobby definitely NIET heeft. Een hobby is iets waar je geen duidelijk einddoel mee hebt, je hoeft de beste niet te zijn, je hoeft er geen geld mee te verdienen (anders gezegd: je weet dat je niet de beste zal worden, je weet dat jij er geen geld mee kan verdienen). Kortom: een hobby is niet cool.

Ik zal het maar gewoon toegeven. Sinds een paar weken sluit ik me twee keer per week op in het kleine bureautje op ons 1ste verdiep. Als ik de deur achter me dichttrek, verdwijnen alle praktische gedachten over avondeten, inkopen, wasjes,… uit mijn hoofd. Zelfs de meest wilde kreten van mijn eigenste bloedjes op de benedenverdieping (die niet weten dat mama in the building is) halen mij niet uit mijn concentratie. Ik zit dan makkelijk drie uur op mijn scherm te turen, met twee vingertjes te tikken en te goochelen met woordenboeken. Mama is een schrijfcursus begonnen en ze vindt het gewèèèèèldig.

Papa maakt zich zorgen. Mama ligt normaal rond tien uur te snurken (in de zetel of in bed), en nu zit ze om twaalf uur nog steeds in het vale licht van de computer te turen. Het is op het randje van beledigend, vindt hij. Hij weet niet wat hij moet vinden van die schrijfclub. Als hij tijd heeft zal hij een checken wat voor volk er in haar klas zit.